In de gemeenteraden van Hulst en Sluis heerst onrust en teleurstelling na het definitieve besluit van de verhuizing van de Regionale Uitvoeringsdienst (RUD) van Terneuzen naar Middelburg. Het vertrek van de RUD wordt gezien als een klap voor de regio Zeeuws-Vlaanderen, met raadsleden die zich buitenspel gezet voelen en machteloos staan tegenover dit besluit.
De gemeenteraden van Hulst en Sluis tonen zich verontwaardigd over het vertrek van de RUD, waarbij zelfs het idee van de onafhankelijkheid van Zeeuws-Vlaanderen ter sprake komt. Fracties uiten hun frustraties over het gebrek aan invloed en de 'schoffering' van de gemeenteraden door het vertrek. Het gevoel van machteloosheid en het negeren van moties en brieven zorgen voor een gespannen sfeer in de raadszalen.
De verbijstering over het vertrek is groot bij de raadsleden, die teleurgesteld zijn in de gang van zaken. Wethouders worden bekritiseerd voor hun steun aan de verhuizing, terwijl de gemeenteraden zich gepasseerd voelen. De roep om meer inspraak en betrokkenheid klinkt luid in zowel Hulst als Sluis, waar het gevoel van 'tekenen bij het kruisje' overheerst.
De rol van de provincie en de dominante positie in de besluitvorming worden in twijfel getrokken door raadsleden, die zich afvragen hoeveel zeggenschap zij werkelijk hebben. De argumentatie van bereikbaarheid en efficiëntie tegenover de lokale belangen zorgt voor verdeeldheid en onbegrip.
Met het vertrek van de RUD naar Middelburg vrezen raadsleden voor de toekomst van Zeeuws-Vlaanderen en de impact op de lokale veiligheid en regelgeving. Het verzet tegen het besluit blijft aanwezig, met discussies over het behoud van regionale instanties en de strijd om invloed en autonomie voor de regio.